Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
osiadły — osiadłydli imiesł. przeszły czas. osiąść (p.) osiadły w użyciu przym. 1. «zamieszkały na stałe, nie zmieniający miejsca pobytu» Z natury był człowiekiem osiadłym. Prowadzić osiadły tryb życia. 2. «o ptakach, rybach i zwierzętach: nie zmieniający… … Słownik języka polskiego
fellach — m III, DB. a; lm M. owie, DB. ów «osiadły chłop, rolnik w krajach arabskich, głównie w Egipcie» ‹ar.› … Słownik języka polskiego
furkot — m IV, D. u, Ms. furkotocie, blm «dźwięk powstający przy silnym uderzaniu skrzydłami przez ptaki w czasie lotu, przy poruszaniu się tkaniny pod wpływem wiatru, przy głośnym działaniu maszyny itp.; furkotanie, łopot, warkot» Furkot ptasi. Furkot… … Słownik języka polskiego
głuszec — m II, DB. głuszecszca; lm M. głuszecszce, D. głuszecszców zool. «Tetrao urogallus, duży ptak leśny z rzędu kuraków, roślinożerny, osiadły (w czasie toków kogut odśpiewuje charakterystyczną pieśń godową); żyje w lasach północnej i środkowej Europy … Słownik języka polskiego
jarząbek — m III, DB. jarząbekbka, N. jarząbekbkiem; lm M. jarząbekbki zool. «Tetrastes bonasia, ptak łowny z rzędu kuraków, o upierzeniu brązowoszarym, upstrzonym ciemnobrązowymi i białymi plamami; zamieszkuje lasy Europy i Azji, w Polsce osiadły» … Słownik języka polskiego
kreol — m I, DB. a; lm M. e, DB. ów 1. Kreol «potomek w prostej linii kolonizatorów hiszpańskich, portugalskich i francuskich, urodzony i osiadły w Ameryce Łacińskiej i na południu Stanów Zjednoczonych» 2. «członek społeczności ukształtowanej w wyniku… … Słownik języka polskiego
lud — m IV, D. u, W. u (ludzie), Ms. ludzie 1. blm «pracujące warstwy społeczeństwa, przede wszystkim robotnicy i chłopi; dawniej głównie o ludności wiejskiej» Lud pracujący miast i wsi. Głos, wola ludu. Dziecko ludu. Pochodzić, wywodzić się z ludu. 2 … Słownik języka polskiego
okopcenie — n I 1. rzecz. od okopcić. 2. lm D. okopcenieeń «miejsce okopcone; kopeć osiadły na czymś» Zamalować okopcenie na ścianie. okopcenie się rzecz. od okopcić się … Słownik języka polskiego
omułek — m III, DB. omułekłka, N. omułekłkiem; lm M. omułekłki ∆ zool. «Mytilus edulis, małż morski o ciemnobrunatnej muszli, z przodu zwężonej, występujący gromadnie w morzach Europy i w Oceanie Atlantyckim; prowadzi osiadły tryb życia przytwierdzając… … Słownik języka polskiego
osiąść — dk XI, osiądę, osiądziesz, osiądź, osiadł, osiadła, osiedli, osiadłszy osiadać ndk I, osiąśćam, osiąśćasz, osiąśćają, osiąśćaj, osiąśćał 1. «obrać sobie siedzibę, mieszkanie; osiedlić się, ulokować się» Na starość osiadł na wsi. 2. «opadając… … Słownik języka polskiego
